افترا به زنان عفیف (قرآن)در آیات قرآن، مؤمنان از افترا زدن به زنان عفیف نهی شده‌اند. ۱ - فسق افترازنندگان به زنان عفیفافترازنندگان به زنان پاکدامن، مردمى فاسق: «وَالَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاء .... وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ؛و كسانى كه زنان پاكدامن را به زنا متهم مى‌كنند، سپس چهار شاهد بر مدعاى خود نمى‌آورند... و آنها همان فاسقانند.» ۲ - حکم افترا به زنان عفیفحرام و گناه بودن افتراى بى‌عفّتى به زنان پاك دامن: «وَالَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاء ... وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ • إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِن بَعْدِ ذَلِكَ وَأَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ؛و كسانى كه زنان پاكدامن را به زنا متهم مى‌كنند، سپس چهار شاهد بر مدعاى خود نمى‌آورند ... و آنها همان فاسقانند. مگر كسانى كه بعد از آن توبه كنند و جبران نمايند كه خداوند آنها را مى‌بخشد زيرا خداوند آمرزنده و مهربان است.» ۳ - آثار افترا به زنان عفيفآثار افترا به زنان عفيف عبارت است از: ۳.۱ - حدافترا به زن عفيف بدون داشتن شاهد، سبب محكوم شدن به هشتاد تازیانه: «وَالَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاء فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِينَ جَلْدَةً ...؛و كسانى كه زنان پاكدامن را به زنا متهم مى‌كنند، سپس چهار شاهد بر مدعاى خود نمى‌آورند، آنها را هشتاد تازيانه بزنيد ....» ۳.۲ - عدم قبول گواهىافترا به زنان عفيف، درپى‌دارنده عدم پذيرش گواهی شخص افترازننده: «وَالَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاء ... وَلَا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهَادَةً أَبَدًا ...؛و كسانى كه زنان پاكدامن را به زنا متهم مى‌كنند، سپس چهار شاهد بر مدعاى خود نمى‌آورند ... شهادتشان را هرگز نپذيريد....» ۳.۳ - فسقافترا به زنان عفيف بدون داشتن شاهد، سبب فسق: «وَالَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاء ... وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ؛و كسانى كه زنان پاكدامن را به زنا متهم مى‌كنند، سپس چهار شاهد بر مدعاى خود نمى‌آورند ... و آنها همان فاسقانند.» ۳.۴ - لعن خداافترا به زنان پاكدامن، درپى‌دارنده لعنت خدا در دنیا و آخرت: «إِنَّ الَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ الْغَافِلَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ لُعِنُوا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ...؛كسانى كه زنان پاكدامن و بى‌خبر از هرگونه آلودگى و مؤمن را متهم مى‌سازند، در دنيا و آخرت از رحمت الهى دور شدند....» ۴ - توبه از افترا به زنان عفيفتوبه و اصلاح تهمت‌زنندگان به زنان پاك دامن، سبب آمرزش گناه آنان: «وَالَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاء ... وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ• إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِن بَعْدِ ذَلِكَ وَأَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ؛و كسانى كه زنان پاكدامن را به زنا متهم مى‌كنند، سپس چهار شاهد بر مدعاى خود نمى‌آورند ... و آنها همان فاسقانند. مگر كسانى كه بعد از آن توبه كنند و جبران نمايند كه خداوند آنها را مى‌بخشد زيرا خداوند آمرزنده و مهربان است.» ۵ - كيفر افترا به زنان عفيفعذاب بزرگ، کیفر افترا به زنان پاك دامن مؤمن: «إِنَّ الَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ الْغَافِلَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ ... وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ؛كسانى كه زنان پاكدامن و بى‌خبر از هرگونه آلودگى و مؤمن را متهم مى‌سازند ... و عذاب سختى براى آنهاست.» ۶ - عناوین مرتبطافترا به همسر (قرآن). ۷ - پانویس
۸ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۱۰۰، برگرفته از مقاله «افترا به زنان عفیف». |